εκπαιδευτικών τους, και μερικές φορές ακόμη και των γονιών τους ή / και των αδερφών τους. Έτσι, οι παρεμβάσεις που κάνει ο ειδικός παιδαγωγός περιλαμβάνουν κατά κανόνα

συμβουλευτική και ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, διότι δουλειά του δεν είναι μόνο να γεμίζει τα μαθησιακά κενά του παιδιού, αλλά να του συμπεριφέρεται έτσι ώστε, να

αποτρέπονται άμεσα οι απώτερες συναισθηματικές και κοινωνικές επιπλοκές που μπορεί να νιώθει λόγω της σχολικής του αποτυχίας. Η ατμόσφαιρα αποδοχής και η ευκαιρία που

τους δίνει να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, ώστε να ενισχυθεί η αυτοεκτίμησή τους, μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια.

Ο ρόλος λοιπόν του ειδικού παιδαγωγού είναι:

• να αναπτύσσει τα κίνητρα και τη βελτίωση της αντίληψης του μαθητή για τις ικανότητές του.
• να μειώνει τις ενοχές, το άγχος και τους φόβους που συνήθως βιώνουν μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες.
• να βελτιώνει τις διαπροσωπικές σχέσεις του μαθητή.
• να βελτιώνει τη σχέση γονέα-παιδιού, προτείνοντας την ενεργή συμμετοχή των γονιών στο πρόγραμμα παρέμβασης που έχει δημιουργήσει

Είναι φανερό ότι ακόμα και το καλύτερο πρόγραμμα να έχει φτιάξει ο ειδικός παιδαγωγός, εάν η μελέτη στο σπίτι γίνεται μέσα σε ηλεκτρικά φορτισμένη οικογενειακή ατμόσφαιρα με ένταση και άγχος, αυτό τραυματίζει τη σχέση του παιδιού για τον εαυτό του, τα βιβλία του,  αλλά και τη μάθηση γενικότερα.